حسین شمسآبادی پیشکسوت تئاتر سبزوار مطرح کرد
باید جرات کنیم و تئاتر برگزیده مردم را بهعنوان نمایش برتر انتخاب کنیم
حسین شمسآبادی؛ نویسنده، کارگردان و مدرس تئاتر سبزوار با طرح این سوال که چرا نباید در جشنوارههای تئاتر همانند جشنوارههای فیلم، بخشی با عنوان نمایش برگزیده مردمی وجود داشته باشد، گفت: باید یک بار جرات کنیم و تئاتر برگزیده مردم را به عنوان نمایش برتر جشنواره انتخاب کنیم و به تئاتری که با اقبالِ مردم مواجه شده توجه بیشتری کنیم.
به گزارش خبرنگار ایران تئاتر در خراسان رضوی، حسین شمسآبادی پیشکسوت تئاتر سبزوار درباره روند برگزاری سی و دومین دوره جشنواره تئاتر استان خراسان رضوی گفت: «باید بخش مسابقه نمایشنامهنویسی را در این دوره از جشنواره جدی بگیریم، ما درامنویس خوب نداریم یا خیلی کم داریم. این بخش پایه جشنواره است لذا باید چند سال را به صورت جدی به متون شهرستانها اختصاص دهیم و این بخش را تقویت کنیم.»
او ادامه داد: «همه گروهها در طی سال همواره به دنبالِ متن هستند، اگر این بخش از جشنواره جدی گرفته شود، پس از دو الی سه سال، یک بانک نمایشنامه خواهیم داشت که همه میتوانند از آن بهرهمند شوند.»
شمسآبادی در ادامه درباره عدم انتخاب «تئاتر مردمی» به عنوان «نمایش برگزیده» را از دیگر از مشکلات جشنواره دانست و در این باره اظهار کرد: «ما در هر جشنواره با انتخاب نمایشهای برتر توسط داوران، برای تمام شهرستانها الگوسازی میکنیم، در حالیکه همه همواره شعارِ "تئاتر برای مردم" را بر زبان داریم. متاسفانه متونی که برگزیده میشوند بعضا حتی بضاعت اجرای عمومی ندارند چراکه اگر بنده به عنوان داور، تئاتر ویژهی جشنواره را انتخاب نکنم متهم به بیسوادی میشوم.»
کارگردان نمایش «گل ممد» با طرح این سوال که چرا نباید در جشنوارههای تئاتر مانند جشنوارههای فیلم بخشی با عنوان نمایش برگزیده مردمی داشته باشیم، اضافه کرد: «این الگوسازی غلط است، باید یک بار جرات کنیم و تئاتر برگزیده مردم را به عنوان نمایش برتر انتخاب کنیم و به تئاتری که با اقبالِ مردم مواجه شده توجه بیشتری کنیم.»
حسین شمسآبادی با بیان اینکه باید در جشنواره تئاتر استان، در انتهای هر کار یک نظرسنجی انجام شود، افزود: «این نظرسنجی به ما کمک میکند تا بدانیم ذائقه مردم چیست، اما انتخابِ داورانِ جشنواره مردم را از تئاتر دور کرده و این مسئله ضربه مهلکی به اقتصاد تئاتر زده است. چراکه ما با مردم فاصله داریم و نسل جدید از ما جلوتر است.»
دبیر شانزدهمین جشنواره تئاتر استان خراسان رضوی در رابطه با اهمیت برگزاری جشنواره تئاتر استانها بیان کرد: «تمام رفاقتها، دوستیها و تعاملات در نسل ما از جشنواره تئاتر به وجود آمده است. جشنواره میتواند سبب همافزایی و هماندیشی بین بچههای تئاتر شود، اما متاسفانه در حال حاضر اینگونه نیست، که شاید دلیل آن مسائل اقتصادی باشد. ما در جشنوارههای اخیر نتوانستیم یک هفته دور هم باشیم و نمایشهای یکدیگر را نقد کنیم و در خصوص مسائل تئاتر با یکدیگر گفتگو کنیم. در سالهای اخیر در ایام جشنواره صرفا برای تماشای یک نمایش میرویم و برمیگردیم. جشنواره باید به سمتی برود که بتوانیم مراودات تئاتری داشته باشیم، بچههای مشهد هم باید به تماشای تئاتر شهرستان بروند، تمام اهالی تئاتر با تماشای تئاتر، به این هنر روی آوردند اما این مسئله ابتر مانده است.»
این پیشکسوت تئاتر سبزوار با بیان اینکه برگزاری جشنواره کار بسیار پرزحمتی است، بیان کرد: «ما استان بسیار قوی و زرخیزی داریم که میتواند در فجر نمایندگانِ بیشتری داشته باشد. مشهد باید ارتباط خود را با تهران قویتر کند. همچنین امیدوارم رسانهها هم بیشتر از تئاتر حمایت کنند تا مسئولان هم تئاتر را جدیتر بگیرند.»
شمسآبادی که سه دوره مسئول انجمن هنرهای نمایشی استان سبزوار بوده، بزرگترین چالش تئاتر شهرستانها را عدم اجرای مستمر تئاتر برای عموم دانست و تصریح کرد: «تئاتر باید در ابتدا جزیی از زندگی روزمره خود بچههای تئاتر باشد، بعد در بین مردم با اجراهای مکرر، ساری و جاری بشود تا به این آرزو برسیم که هر وقت مخاطب اراده کند بتواند حداقل به تماشای یک نمایش در یک سالن از شهرستانها بنشیند. این مسئله با توجه به تعداد گروهها و جوانهای علاقهمند با یک برنامهریزی ساده امکانپذیر است بنابراین ما باید به مرحلهای برسیم که یک تقویم سالیانه ببندیم و سالنهای شهرستانها را در تمام ایام سال به گروههای نمایشی اختصاص بدهیم.»
و با تاکید بر لزوم زندهکردن بخش خصوصی در تئاتر، اظهار کرد: «باید از ساخت پلاتوهای جدید در شهرستانها حمایت کرد. من الان منزل خودم را به یک پلاتو تبدیل کردهام و آن را در اختیار جوانهای علاقهمند گذاشتهام و خودم اجارهنشین شدهام در حالیکه سیستم به هنرمندان کمک نمیکند. اداره ارشاد ما باید بستر لذت بردن هنرمندان را فراهم کند تا آنها با خیالِ آسوده به تولید بپردازند. وقتی اجرای عمومی زیاد باشد علاقهمند هم زیاد میشود. وقتی تئاتر برای مردم اجرا شود، اقتصاد تئاتر هم رونق می گیرد و تئاتر دیگر نیازی به حمایت دولتی نخواهد داشت، چراکه خودش دیگر گیشه دارد اما وقتی در قدم اول حتی پلاتو نداریم کاری تولید نمیشود.»
او با اشاره به رونق تئاتر در مشهد، تاکید کرد: «مشهد الگوی خوبی است، هرشب در سالنهای دولتی و خصوصی تئاتر در مشهد چند نمایش مستمرا در حالِ اجرا هستند، این اجراهای مستمر مردم را تئاتری کرده است. ما باید مخاطب تئاتر را زیاد کنیم و به این کشتی به گل نشسته رونق بدهیم. تئاتر و سینما نباید تفاوتی باهم داشته باشند، باید در هر شهرستان هرشب حداقل یک تئاتر در حالِ اجرا داشته باشیم.»
شمسآبادی با بیان اینکه برگزاری جشنوارهها به شهرستانها هم سپرده شود، افزود: «به عنوان مثال برگزاری جشنواره یکسال به نیشابور سپرده شود، بعد سبزوار، خواف و.. وقتی در شانزدهمین دور، جشنواره تئاتر استان در سبزوار برگزار شد، تئاتر سبزوار در همان سال خیلی رونق گرفت لذا باید تمرکززدایی شود و اجازه داده شود که شهرستانها هم جشنواره را برگزار کنند.»
او در پایان اظهار کرد: «در مرحله بازخوانی متون، مسئلهای که وجود دارد این است که هیات انتخاب و داورهای بخش اصلی از بچه های شهرستان نیستند. چرا مسئولان جشنواره برای داوری از شهرستانها کمک نمیگیرند؟ بخش زیادی از هنرمندان مشهد متولد شهرستانهای خراسان رضوی هستند، اما شهر محل زندگی و ظرفیتهای شهرشان را فراموش کردهاند، باید در شورای سیاستگذاری و ستاد برگزاری از ظرفیت شهرستانها هم بهره گرفت.»
گفتو گو: مرجانه حسین زاده